Na czym polega leczenie kamicy nerkowej

Kamica nerkowa to nieprzyjemna przypadłość polegająca na tym, że w nerkach lub pęcherzu moczowym odkładają się złogi zwane kamieniami nerkowymi. Mogą się pojawić z różnych powodów, a gdy się przemieszczają – np. pod wpływem ruchu ciała – potrafią wywołać ostry ból. Nieleczone zaś są w stanie zablokować odpływ moczu, co jest bardzo groźne. Od ich charakteru, wielkości oraz umiejscowienia zależy dobór optymalnej formy terapii. Pierwszym krokiem jest wykonanie urografii, czyli badania RTG po dożylnym podaniu kontrastu. Taką usługę oferuje np. Centrum Medyczne „Ultramedic” w Bielsku-Białej. Jeśli kamieni nie widać na zdjęciach rentgenowskich (tzw. kamica bezcieniująca), można rozpuścić je dzięki przyjmowanym doustnie lekom i odpowiedniej diecie, a następnie wydalić w naturalny sposób z organizmu wraz z moczem. Kuracja trwa z reguły od sześciu do ośmiu tygodni. Konkretne preparaty, zioła i zmiany w jadłospisie są różne w różnych odmianach kamicy nerkowej. W kamicy cystynowej (wrodzonej) na przykład podaje się penicylaminę oraz spożywa więcej przetworów mlecznych, a mniej mięsa. W kamicy fosforanowej dąży się przede wszystkim do zakwaszenia moczu, w moczanowej – odwrotnie, a w szczawianowej należy ograniczyć wydalanie wapnia.

Leczenie zabiegowe

Kamienie widoczne w obrazie RTG (kamica cieniująca) wymagają leczenia zabiegowego. Obecnie bardzo rzadko rozcina się powłoki brzuszne i moczowód bądź nerkę. Częściej wykonywana jest laparoskopia, polegająca na wykonaniu niewielkich nacięć i wyciągnięciu kamieni na zewnątrz z użyciem odpowiedniej aparatury. W 85 proc. przypadków wystarczą jednak techniki małoinwazyjne, takie jak litotrypsja, wysysanie przezskórne albo ureterorenoskopia.

Litotrypsja (ESWL)

Pierwsza z tych trzech procedur odbywa się bez znieczulenia, w warunkach ambulatoryjnych. Pacjent kładzie się na stole, wokół którego lekarz manewruje specjalną obręczą emitującą ultradźwięki. Rozbijają one kamienie umiejscowione w nerce albo górnym bądź dolnym odcinku moczowodu. Czasem zabieg trzeba powtórzyć. Rozdrobnione kamienie zostają następnie wydalone wraz z moczem. Może to być nieco bolesne, dlatego wspomagająco stosuje się wówczas leki przeciwbólowe, ciepłe kąpiele i okłady. Trzeba też pić dużo płynów.

Nefrolitotrypsja przezskórna (PCNL)

Jeśli kamienie usytuowane są w miedniczce albo dolnym kielichu nerki, nie wydostaną się przez drogi moczowe. Trzeba do nich dotrzeć przy użyciu przypominającego dużą igłę nefroskopu, przez który wprowadza się narzędzia pomagające rozdrobnić kamień, a potem się go po kawałku wysysa. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu dolędźwiowym (od pasa w dół) i wymaga on kilkudniowego pobytu pacjenta  w szpitalu na obserwacji.

Ureterorenoskopia (URSL)

Podobnie rzecz ma się w przypadku ureterorenoskopii, przeprowadzanej przy niewielkich kamieniach zalegających w moczowodzie lub pęcherzu moczowym. Wydobywa się je przez cewkę moczową, do której wprowadzona zostaje specjalna sonda. Można dzięki niej zobaczyć i dodatkowo rozkruszyć złogi, a następnie je wyjąć. Jeśli to niemożliwe, lekarz posługuje się nią, by przesunąć kamień z powrotem do nerki, skąd można go wydostać innymi, opisanymi wyżej metodami.