Co warto wiedzieć przed sprzedażą bydła na rzeź?

Ubój bydła oraz warunki, w jakich może się on odbywać uregulowany jest przepisami prawnymi. Od czego zależy cena bydła sprzedawanego na rzeź? Jakie są zasady klasyfikacji żywca? Jak wybrać odpowiedniego odbiorcę bydła? Zapraszamy do lektury.

Ubój bydła, a regulacje prawne

Ubój bydła uregulowany jest przepisami zawartymi w Rozporządzeniu Rady Wspólnoty Europejskiej nr 1099/2009 z dnia 24 września 2009 roku, a także w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 lipca 2003 roku w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy uboju zwierząt rzeźnych oraz rozbiorze i wprowadzaniu na rynek mięsa tych zwierząt.

Paragraf 20 Rozporządzenia określa, że do uboju nie dopuszcza się zwierząt, u których w wyniku badań przedubojowych stwierdzono zaburzenia lub objawy chorobowe, które mogłyby wskazywać na niezdatność mięsa do spożycia. Przepis ten stosuje się również w przypadku podejrzenia podania zwierzętom substancji mogących spowodować niezdatność mięsa do spożycia.

Od czego zależy cena bydła sprzedawanego na rzeź?

Cena bydła sprzedawanego na rzeź może być określana na żywym zwierzęciu – wtedy o jej wysokości decyduje kategoria bydła (w zależności od płci i wieku wyróżnia się: IR – oznaczającą jałówki i buhajki do 300 kg, A – buhajki do 2 roku życia, B – buhaje, C – wolce, D – krowy oraz E – jałówki), jego waga oraz wartość rzeźna.

Polscy przedsiębiorcy zajmujący się skupem bydła na rzeź, z chwilą wstąpienia do Unii Europejskiej zostali zobowiązani do stosowania klasyfikacji tusz zwierząt rzeźnych według wytycznych systemu EUROP. Klasę uformowania tusz określa się w nim literami E, U, R, O, P, natomiast klasę otłuszczenia cyframi od 1-5. Rozliczenie masy tuszy bydła w przypadku skupu według oceny poubojowej (system EUROP) polega na rozliczeniu masy tuszy po uboju. Klasyfikacja ubojowa w tym przypadku polega na wzrokowej ocenie mięśni oraz otłuszczenia odsłoniętych po zdjęciu skóry z tusz oraz przyporządkowaniu na tej podstawie, tusz do konkretnej klasy.

Jak wyjaśnia przedstawiciel Zakładów Przetwórstwa Mięsnego Herold ze Zblewa koło Starogardu Gdańskiego: Będąc producentem bydła rzeźnego warto systematycznie kontrolować cenniki skupu bydła obowiązujące w bieżącym tygodniu, regularnie podawane do wiadomości publicznej. Cenniki zawierają ceny dla 1 kg tuszy – w oparciu o kategorię bydła oraz klasę tusz określaną przez system EUROP. Dzięki znajomości zasad klasyfikacji żywca oraz reguł skupu producenci mają możliwość wybrania najkorzystniejszego kierunku produkcji, a w przyszłości uzyskania możliwie najwyższej ceny za 1 kg żywca lub tuszy w skupie bydła.

Jak wybrać odpowiedniego odbiorcę żywca?

Wybór właściwego odbiorcy bydła uzależniony jest ściśle od wielkości chowu. Odbiorcami mogą być ubojnie, zakłady mięsne lub pośrednicy. W ostatnim przypadku trzeba jednak liczyć się z tym, że sprzedając bydło ostateczna cena będzie niższa, niż w sytuacji, gdyby odbiorcami pozostały zakłady mięsne czy ubojnia – część ostatecznej ceny zaproponowanej przez ubojnię będzie bowiem stanowiła zysk pośrednika.

Dobrym rozwiązaniem w przypadku bardziej licznych chowów jest podjęcie stałej współpracy z zakładami mięsnymi. Wspomniana współpraca niesie za sobą wiele korzyści: stały zbyt, atrakcyjne wynagrodzenie, terminowe wypłaty, bezpieczny transport bydła.

Mniej liczne lub nieregularne chowy nie wykluczają jednak możliwości korzystania z usług skupu – pod warunkiem przestrzegania standardów hodowlanych. Troska o odpowiednią kondycję zwierząt rzeźnych ma bowiem wpływ na jakość mięsa, pozwala także na osiągnięcie w skupie bydła jak najwyższej ceny.