Co wpływa na trwałość połączeń nitowych?

Wykonywanie połączeń nitowych z pewnością jest dosyć pracochłonne, niemniej, dopóki nie wynaleziono spawania i zgrzewania, było metodą powszechnie stosowaną od dawien dawna i dzisiaj jeszcze w niektórych sytuacjach jest metodą najbardziej optymalną. Mimo iż przed nitowaniem należy wykonać otwory w łączonych z sobą elementach, w które wpuszczany jest nit, to tworzona w ten sposób konstrukcja nie zostaje z tego powodu w najmniejszym stopniu osłabiona.

Ogólne wiadomości o nitach

W przeciwieństwie do zespoleń śrubowych, w których stosowane są śruby, nakrętki i podkładki, połączenia nitowe należą do kategorii łączeń nierozbieralnych, co oznacza, że montowanych przy ich użyciu konstrukcji nie da się w prosty i szybki sposób demontować. Mamy wiele rodzajów nitów, które, tak, jak to dzieje się z wieloma innymi rzeczami, także można klasyfikować wedle różnych kategorii, z których najważniejsze to zastosowanie, budowa oraz rodzaj materiału, z którego są wykonane. Pierwsza z nich wyróżnia między innymi stalowe nity zwykłe, nity stalowe drążone, zamknięte, otwarte, szczelne, rozprężne, rozwidlone, rowkowane i wpuszczane. Wedle drugiej kategorii uwzględniającej kształt i budowę, mamy wśród innych licznych nity z łbem stożkowym, kulistym, grzybkowym, półokrągłym, walcowym, soczewkowym lub z dużym kołnierzem. Nity produkowane są na ogół z metalowych, najczęściej ze stalowych lub aluminiowych prętów albo drutów, ale też spotykamy nity miedziane lub miedziowo-niklowe, a czasem, chociaż raczej rzadko wykonane z tworzyw sztucznych. O trwałości połączeń nitowych opowiadali nam specjaliści z firmy P.P.U.H. „Metal BERNAT II” z Częstochowy.

Charakterystyka połączeń nitowych w aspekcie trwałości

Zanim przystąpimy do rzeczy, zachęcamy naszych czytelników, by spróbowali sobie wyobrazić stare stalowe przęsła mostowe, poszycia samolotów, kotły parowozów czy kratownice masztów energetycznych, o ile rzecz jasna mieli je okazję wcześniej widzieć ze względnie bliskiej odległości. Wszystkie te konstrukcje, z których wiele istnieje w niezmienionej postaci aż do dzisiaj, dowodnie świadczą o tym, że połączenia nitowe mogą być nie tylko bardzo trwałe, mocne, ale i długowieczne. Oczywiście to od rodzaju zastosowanych nitów, od wielkości zespalanych z sobą elementów oraz od warunków, w jakich różne urządzenia pracują, zależy w głównej mierze trwałość połączeń nitowych. Na nitowane konstrukcje mogą działać różne siły: zrywające, zgniatające, rozciągające czy ścinające. Jasne jest, że najmniej narażone na uszkodzenia będą nitowane  statyczne obudowy jakichś urządzeń. Bardziej podatne na uszkodzenia będą z kolei nity spajające elementy jakichś ruchomych podzespołów, czy też różnego rodzaju objętościowych zbiorników, lub zbiorników ciśnieniowych. Nietrudno dojść do wniosku, że trwalsze będą połączenia nitowe w żyrandolach i lampach, które wiszą sobie spokojnie pod sufitem niż nity w konstrukcjach takich jak wózki dziecięce, huśtawki czy leżaki.