Właściwości spoiwa cynowo-ołowiowego
Cyna i ołów – właściwości
Cyna to metal, który tworzy odmiany alotropowe o różnej gęstości. W standardowych warunkach występuje w odmianie beta. Nazywa się ją cyną białą. W temperaturze poniżej 13,2°C przechodzi w regularną odmianę alfa, która ma niższą gęstość. Jest to cyna szara, która w przeciwieństwie do białej nie jest ciągliwa i kowalna. Cyna ma niską temperaturę topnienia i dobre własności mechaniczne, dlatego dawniej przedmioty cynowe były bardzo popularne. Ołów również ma niską temperaturę topnienia, jest jednak metalem gęstszym. To także metal kowalny, a do tego miękki.– Dawniej często mylono ze sobą te metale ze względu na podobne właściwości, a może nawet nie zdawano sobie sprawy, że to dwa różne pierwiastki – mówi nam przedstawiciel firmy El-Decor z Krakowa. Jeśli mówimy już o historii, spoiwa cynowo-ołowiowe stosowane są w montażu od początku rozwoju elektroniki.
Spoiwa cynowo-ołowiowe
Spoiwo o zawartości cyny 60% oraz ołowiu 40% ma gęstość 8,65 g/cm 3. Spoiwo w takim składzie zapewnia nie tylko wytrzymałość spoiny, ale także jej elastyczność, co jest istotne dla jej użytkowników. Temperatura topnienia, która wynosi około 183°C, umożliwia pracę z większością lutownic, które są dostępne na rynku. Spoiwo cynowo-ołowiowe jest przeznaczone do lutowania miękkiego, czyli w temperaturze, która nie przekracza 450°C – zwykle jest to około 320°C. Spoiwem tym lutujemy elementy ze stali, miedzi lub mosiądzu. Spoiwo cynowo-ołowiowe znajduje zastosowanie w lutowaniu niewielkich elementów maszyn i w elektrotechnice. Używają ich więc przede wszystkim elektronicy, elektrycy, instalatorzy, czy majsterkowicze i pracownicy różnych zakładów produkcyjnych. Na koniec warto dodać, że przy pracy ze spoiwem cynowo-ołowiowym zawsze powinniśmy używać masek w celu ochrony oczu, rąk i dróg oddechowych.Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana